Bazı binaların ise birden fazla sarnıcı bulunmaktaydı. II. Eumenes döneminde 42 km uzaklıkta Madra Dağı’nda getirilen basınçlı su hattı ile bir teknolojik gelişime imza atılmıştır. Kale Dağından 900 metre yukarıda, 1230 metre yüksekliğinde %2’lik bir eğimle getirilen su, Kale Dağının 3 km (kuş uçuşu) kuzeyinde bir su deposuna ulaşıyordu. Su, bu havuzdan yaklaşık 200 m aşağıya bir çukura inip oradan Kale Tepesine çıkmaktadır. Bileşik kaplar sistemine göre çalışan bu su hattında kurşun borular kullanılmıştır. Roma Döneminde ise yine Madra Dağında getirilen başka bir su hattı, Kale Dağının kuzeyinde iki su kemeri kullanılarak vadi aşılmıştır. Bu su kemerlerine ait kalıntılar bugüne çok iyi bir şekilde görülebilmektedir. Bu su kemerlerinden kuzeyde olanı 540 m uzunluğunda, 35m yükseklinde ve üç katlıydı. Roma Döneminin en büyük su kemerlerinden biri olan bu su kemerinin birinci katı iyi korunmuş bir durumda günümüze ulaşmıştır. Soma’dan 55 km. mesafe katedilerek Pergamonna getirilen bir diğer Roma Dönemi su hattı üzerinde ise 40 tane su kemeri inşa edilmiştir. Bunlardan İlyas Çayı(Karkasos) üzerinde bulunan 40 m yüksekliğinde 500 m uzunluğundaki su kemeri, bu haliyle, Fransa’da Nimes yakınında bulunan 50 m yüksekliğindeki Pont du Gard’dan bir misli daha uzun ve ondan çok az alçaktı. 3’ü Osmanlı Dönemine ait toplam 9 su hattıyla,  Pergamon, antik dünyanın en önemli su hatlarına sahiptir.