Bergamada 19.yy sonlarına kadar bütün dokuma işleri evlerde bulunan el tezgahlarında yapılmaktaydı. Çulha ismi verilen dokumacılar kadın ve erkek elbiseleri, heybeler, çuvallar, kilimler gibi birçok dokuma işini elde yapmakta idiler. Evlerde bulunan çalka denilen araçlarda pamuk kozalağı çalkalanarak üzerindeki yapraklar temizlenir, pamuk kapçığından ayrılır, çekirdekler pamuktan çarklı bir çıkrık ile ayrıştırılır ve yine çıkrık veya kirman denilen aletlerle pamuktan ip eğrilir ve ahşap tezgahlarda bez ile kumaş dokunurdu.
Bu elde dokuma işleri 19.yy ikinci yarısından sonra endüstrileşmeye başlamıştır. Birinci fabrikanın kurulup çalışmaya başlamasından on yıl sonra 1875 yılında Bergamada Üç Kemer Köprüsünün yanında ikinci bir çırçır fabrikası kurulmuştur. Mevcut olan fabrikadan şikayetçi olan ve tavır gösteren halk kitlesi yeni fabrikanın açılmasıyla daha da rahatsız olmuş ve hükümete konuyu şikayet etmişlerdir. Olumsuz geri dönüş alan halk gruplar halinde toplanarak hükümet konağına doğru yürümüşlerdir.
Bu sırada hükümet konağında Bergama kaymakamı Mehmet Bey, Müftü Veliyiddin Efendi, Kasapoğlu Halil Ağa, Müderris Dericili Mehmet Efendi, Kulaksız Camii imamı Müftüzade Haşan Efendi de bu konu hakkında toplantı yapmaktaydılar. Halkın büyük bir kalabalık ve gürültü ile konağa yönelmelerinden sonra dağılan devlet görevlilerinden Müderris Dericili Mehmet Efendi Şadırvanlı Camii yakınında tepkili olan grubun eline düşerek, öldürülmüştür. Ayrı bir grup ise fabrikaya giderek ellerindeki kazma ve küreklerle fabrika duvarlarını yıkmış ve içerideki tüm malzemeleri kullanılamaz hale getirmişlerdir.
Bildirilen isyanı yatıştırmak için Balıkesirden gelen Binbaşı Ethem Bey ve askerleri ayaklanmayı bastırmış, 10 gün şehirde kalarak 25-30 civarında kadın ve erkeği yargılanmaları amacıyla Manisaya ve oradan da İzmire götürmüşlerdir.
Bu şiddetli hareketin ardından fabrika onarılarak yeniden inşa edilmiş ve çalışmaya başlamış ancak halk buraya iş vermediğinden kapanmıştır. Bir süre sonra fabrikada çıkan yangından dolayı tamamen kullanılamaz hale gelen bina daha sonra bir dönem tabakhane binası olarak kullanılmış olup uzun zamandır terk edilmiş haldedir. Bergama Belediyesi yapıyı kamulaştırarak 2017 yılında restorasyon projelerini tamamlamıştır.
Kaynaklar:
O. Bayatlı, Kanlı Fabrika, II Bergamada Yakın Tarih, 2016, s: 150-151
Bergama Belediyesi UNESCO Dünya Mirası ve Alan Yönetimi Birimi Fotoğraf Arşivi